تفاوت رایانش ابر عمومی و خصوصی چیست و چه مزایایی دارند؟ – بخش سوم
تفاوت رایانش ابر عمومی و خصوصی چیست و چه مزایایی دارند؟ – بخش سوم
تفاوت رایانش ابر عمومی و خصوصی چیست و چه مزایایی دارند؟ – بخش سوم
ابرهای خصوصی چگونه کار می‌کنند؟
ابر خصوصی یک محیط تک مستأجری است، به این معنی که سازمانی که از آن استفاده می‌کند (مستأجر) منابع را با سایر کاربران خارج از سازمان به اشتراک نمی‌گذارد. این منابع را می‌توان به روش‌های مختلفی میزبانی و مدیریت کرد. ابر خصوصی ممکن است بر اساس منابع و زیرساخت‌های موجود در مرکز داده داخلی سازمان یا بر اساس زیرساخت‌های جدید و مجزا پیاده‌سازی شود که توسط یک سازمان شخص ثالث ارائه شده است. در برخی موارد، محیط تک مستأجری تنها با استفاده از نرم‌افزار مجازی‌ساز پیاده‌سازی می‌شود. در برخی موارد، ابر خصوصی و منابع آن به یک کاربر یا مستأجر اختصاص داده می‌شود.
ابر خصوصی یکی از سه مدل عمومی، خصوصی و ترکیبی (همچنین چند ابری نیز وجود دارد که ترکیبی از این سه است) برای استقرار ابر در یک سازمان است. هر سه مدل از تجهیزات زیرساخت ابری برای خدمت‌رسانی به کاربران استفاده می‌کنند و در بیشتر موارد وجه تشابهات زیادی دارند. به عنوان مثال، همه ابرها برای عملکرد به یک سیستم‌عامل نیاز دارند. با این حال، انواع مختلف نرم‌افزار از جمله مجازی‌سازی و نرم‌افزار کانتینری که در بالای سیستم‌عامل تعریف شده‌اند، نحوه عملکرد ابر را تعیین می‌کنند و سه مدل اصلی را متمایز می‌کنند.
مزایای ابر خصوصی چیست؟
مزیت اصلی ابر خصوصی این است که کاربران منابع را به اشتراک نمی‌گذارند. به دلیل ماهیت اختصاصی بودن آن، یک مدل محاسبات ابر خصوصی برای مشاغلی با نیازهای محاسباتی پویا یا غیرقابل پیش‌بینی که نیاز به کنترل مستقیم بر محیط‌هایشان دارند، به دنبال خط‌مشی‌های دقیق امنیتی هستند و غیره مناسب است.
هنگامی که یک سازمان به‌درستی یک ابر خصوصی را پیاده‌سازی می‌کند، می‌تواند به مزایای مشابه و گاهی اوقات بیشتر از ابرهای عمومی دست پیدا کند که از آن جمله باید به مقیاس‌پذیری و user self-service، و توانایی آماده‌سازی و پیکربندی ماشین‌های مجازی و اعمال تغییر در ماشین‌های مجازی هماهنگ با نیازهای کاری اشاره کرد. علاوه بر این، فرآیند بهینه‌سازی منابع محاسباتی در صورت نیاز سازمان به شکل ساده‌تری انجام می‌شود و نظارت بر میزان مصرف منابع محاسباتی نیز کارآمدتر خواهد بود. در این حالت، مطمئن خواهید بود که واحدهای تجاری فقط برای منابع یا خدماتی که استفاده می‌کنند، هزینه مربوطه را پرداخت می‌کنند. علاوه بر آن ابرهای خصوصی مزایای زیر را ارائه می‌کنند:
- افزایش امنیت شبکه ایزوله شده
- افزایش عملکرد به دلیل اختصاص منابع صرفاً به یک سازمان.
- افزایش قابلیت سفارشی‌سازیابر اختصاصی مزایای خوبی در اختیار سازمان‌ها قرار می‌دهد که از آن جمله باید به ارائه بالاترین سطح امنیت و حریم خصوصی، (سرویس‌های کلاود عمومی سطح مشخصی از امنیت را فراهم می‌کنند، در حالی‌که کلاود اختصاصی از فناوری‌هایی همچون محدود ساختن سطح دسترسی به منابع با استفاده از دیوارآتش، استفاده از خطوط استیجاری و میزبانی داخلی سایت برای پیش‌گیری از عملیات جاسوسی استفاده می‌کند) کنترل بیشتر (به‌دلیل این‌که در بیشتر موارد ابر اختصاصی تنها به‌وسیله یک سازمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، سازمان این توانایی را دارد تا کلاود اختصاصی را به‌صورت داخلی به‌گونه‌ای پیکربندی کند که همسو با اهداف سازمان باشد.)، کاهش هزینه‌ها مصرف انرژی، افزایش بهره‌وری و بهبود قابلیت اطمینان اشاره کرد.
ابر خصوصی چه معایبی دارد؟
ابرهای خصوصی نیز دارای معایبی هستند. اول، فناوری‌های ابری خصوصی، مانند اتوماسیون و user self-service می‌توانند پیچیدگی‌های زیرساخت فناوری اطلاعات را بیشتر کنند. این فناوری‌ها اغلب به یک تیم فناوری اطلاعات نیاز دارند تا برخی از زیرساخت‌های مرکز داده را دومرتبه پیاده‌سازی کنند و همچنین ابزارهای مدیریتی اضافی را به کار گیرند. یک سازمان ممکن است مجبور شود کارکنان فناوری اطلاعات خود را برای اجرای موفقیت آمیز یک ابر خصوصی جایگزین یا حتی افزایش دهد. ابرهای خصوصی گاهی اوقات گران هستند. اغلب، هنگامی که یک کسب و کار مالک ابر خصوصی خود است، تمام هزینه‌های مربوط به خرید، استقرار، پشتیبانی و نگهداری را متحمل می‌شود. همچنین، ابر اختصاصی نباید در موارد زیر استفاده شود:
- سازمان‌هایی که تعداد کارمندان آن‌ها زیاد است.
- سازمان‌هایی که به لحاظ مالی محدودیت دارند.
- سازمان‌هایی که فاقد زیرساخت‌های از پیش ساخته شده هستند.
- سازمان‌هایی که فاقد نیروی انسانی کافی برای مدیریت بر ابر هستند.
انواع ابرهای خصوصی
ابرهای خصوصی می‌توانند در نحوه میزبانی و مدیریت تفاوت‌هایی داشته باشند و بسته به نیاز سازمان، عملکردهای مختلفی را ارائه دهند. از ابزارهای خصوصی پرکاربرد به موارد زیر باید اشاره کرد:
مجازی (Virtual): یک ابر خصوصی مجازی یک محیط محصور در یک ابر عمومی است که به یک سازمان اجازه می‌دهد تا حجم کاری خود را جدا از هر کاربر دیگری از ابر عمومی اجرا کند. حتی اگر سرور توسط سازمان‌های دیگر به اشتراک گذاشته شود، منطق مجازی تضمین می‌کند که منابع محاسباتی کاربر خصوصی هستند. سازمان‌ها می‌توانند از VPC برای فعال کردن استقرار ابر هیبریدی استفاده کنند.
میزبانی شده (Hosted): در یک محیط ابر خصوصی میزبانی شده، سرورها با سایر سازمان‌ها به اشتراک گذاشته نمی‌شوند. ارائه‌دهنده خدمات، شبکه را پیکربندی می‌کند، سخت افزار را نگهداری و نرم‌افزار را به روز می‌کند.
مدیریت شده (Managed): این محیط به سادگی یک محیط میزبانی شده است که در آن ارائه‌دهنده هر جنبه‌ای از ابر را برای سازمان مدیریت می‌کند، از جمله استقرار خدمات اضافی مانند مدیریت هویت و ذخیره‌سازی. این گزینه برای سازمان‌هایی که کارکنانی برای مدیریت محیط‌های ابری خصوصی ندارند، مناسب است.
در لیست بالا انواع مختلف ابرهای خصوصی براساس نحوه میزبانی و مدیریت آن‌ها توسط ارائه‌دهنده دسته‌بندی شده است. با این‌حال، زیرساخت ابر خصوصی نیز طبقه‌بندی خاص خود را به شرح زیر دارد:
Software-only : نرم‌افزار لازم برای اجرای محیط ابر خصوصی را ارائه می‌دهد که روی سخت‌افزار از قبل موجود سازمان اجرا می‌شود. این گزینه عمدتاً در محیط‌های مجازی استفاده می‌شود.
Software and hardware: برخی از فروشندگان، ابرهای خصوصی را به‌عنوان بسته‌ای همه‌جانبه از سخت‌افزار و نرم‌افزار می‌فروشند. به طور کلی یک پلتفرم ساده است که در محل کاربر وجود دارد و ممکن است شامل محیط‌های مدیریت شده توسط ارائه‌دهنده باشد، هرچند گاهی اوقات این‌گونه نیست.
فروشندگان خصوصی ابر اختصاصی
یک ابر خصوصی اغلب به همان روشی که یک کسب و کار مرکز داده سنتی خود را می‌سازد و راه‌اندازی می‌کند، در محل مستقر می‌شود. با این حال، برخی فروشندگان خدمات ابر خصوصی را ارائه می‌دهند. از بازیگران بزرگ در بازار ابر خصوصی به موارد زیر باید اشاره کرد:
Hewlett Packard Enterprise (HPE): شرکت اچ‌پی‌ای نرم‌افزار Helion Cloud Suite، سخت‌افزار Helion CloudSystem، Helion Managed Private Cloud و Managed Virtual Private Cloud را ارائه می‌دهد.
VMware: مجازی‌سازی را با محصول vSphere خود ارائه می‌کند و پلتفرم مدیریت ابری vRealize Suite و پلتفرم مرکز داده تعریف‌شده توسط نرم‌افزار Cloud Foundation را برای ابرهای خصوصی ارائه می‌دهد.
Dell EMC: خدمات ابر خصوصی مجازی، مدیریت ابر و نرم‌افزار امنیت ابری را ارائه می‌دهد.
Private Cloud Appliance X8: اوراکل نیز بسته مخصوص خود را ارائه کرده که قابلیت‌های محاسباتی و ذخیره‌سازی را برای استقرار ابر خصوصی در اختیار کاربران قرار می‌دهد.
IBM: سخت‌افزار خصوصی ابری را به همراه خدمات مدیریت ابری IBM، ابزارهای امنیت ابری و ابزارهای مدیریت و هماهنگ‌سازی ابر ارائه می‌دهد.
Red Hat: استقرار و مدیریت ابر خصوصی را با طیف وسیعی از پلتفرم‌ها از جمله OpenStack و Gluster Storage و همچنین Red Hat Cloud Suite برای مدیریت و توسعه ارائه می‌دهد.
