مسیریابی یا routing به چه معناست؟ – بخش دوم

مسیریابی یا routing به چه معناست؟ – بخش دوم

مسیریابی یا routing به چه معناست؟ – بخش دوم

انواع مسیریابی یا routing شبکه

مسیریابی یا routing را می توان به عنوان یک فرایند که سبب شناسایی شبکه های غیر مجاور به روتر می شود، معرفی کرد. اطلاعات این مسیریابی در RIB یا همان جدول مسیریابی ذخیره می شود. این جدول که حاوی مسیرهای منتهی شده به شبکه های دور می باشد، در حافظه رم روتر ذخیره می شود. هر یک از مسیرها ترکیبی از آدرس شبکه مقصد، ماسک زیر شبکه و هاپ بعدی به سمت مقصد می باشد. مسیریابی یا routing در شبکه به سه روش صورت می گیرد. در ادامه به بررسی هر یک از این روش ها پرداخته ایم :

مسیریابی استاتیک یا ثابت (Static Routing)

در این روش از مسیریابی، تمامی مسیرها به صورت دستی و توسط مدیر شبکه، وارد جدول مسیریابی روتر می شود. استفاده از این نوع مسیریابی یا routing درشبکه های کوچک بسیار کارآمد است و برای شبکه های بزرگ مناسب نمی باشد. مسیر استاتیک حتی در صورت عوض شدن شبکه نیز ثابت می ماند، مگر آن که این تغییر توسط مدیر شبکه اعمال شود.

مزیت های مسیریابی استاتیک

– در این نوع مسیریابی، پردازنده روتر و پهنای باند بین روترها را چندان در نظر نمی گیرد، این در حالیست که در روش داینامیک، مبادله بسته دیتا بین روترها، سبب افزایش مصرف پهنای باند می گردد. گردش بسته ها در میان لینک های WAN به لحاظ میزان مصرف منابع روتر، پر هزینه می باشد. به علاوه پردازنده روتر به منظور پردازش بسته ها، درگیر می شود.

– مسیریابی استاتیک به دلیل وارد شدن دستی آدرس ها، می تواند سبب ارتقا امنیت شبکه گردد.

معایب مسیریابی استاتیک

– مدیر شبکه باید کاملا از شبکه های به هم پیوسته اطلاع داشته باشد و تشخیص دهد که هر کدام از شبکه های مقصد در کجا می باشند و هاپ بعدی به سمت آن کدام است.

– تمامی تغییرها بر روی روتر شبکه به هم پیوسته بایستی به صورت دستی انجام شود.

– استفاده از این نوع مسیریابی در شبکه های بزرگ امکان پذیر نمی باشد.

مسیریابی پیش فرض (Default Routing)

در این مسیریابی، چنانچه مسیر مشخصی برای مقصد یک بسته دیتا در جدول مسیریابی درج نشده باشد، در این حالت روتر به صورت خودکار بسته را به دیفالت روت می فرستد. در واقع روترها در این روش به گونه ای پیکربندی می شوند که تمامی بسته ها تنها به یک روتر ارسال می شوند. استفاده از مسیریابی دیفالت در شبکه های کوچک و یا شبکه هایی با تنها یک نقطه ورودی و خروجی ایده آل است. استفاده از این روش در کنار مسیریابی استاتیک یا داینامیک صورت می گیرد.

مسیریابی داینامیک یا پویا (Dynamic Routing)

در این نوع مسیریابی یا routing با استفاده از الگوریتم های خاص اطلاعات مسیریابی یا routing به صورت خودکار مشخص می شود. مسیریابی پویا به هنگام تغییر چینش شبکه، به صورت اتوماتیک مسیرهای داینامیک را نیز متناسب با چینش جدید تنظیم می کند. این نوع از مسیریابی یا routing پیچیده ترین و رایج ترین روش به منظور مسیریابی شبکه است.

در صورتی که قصد دریافت اطلاعات بیشتر در این خصوص را دارید، می توانید با کارشناسان ما در مجموعه مفتاح رایانه افزار به نشانی وبسایت meftah.com ارتباط برقرار نمایید.