تعادل بار load balancing و کاربرد آن

تعادل بار load balancing و کاربرد آن

تعادل بار load balancing و کاربرد آن

تعادل بار load balancing و کاربرد آن

درباره تعادل بار (load balancing) :

در اینجا هدف از لودبالانس بهتر شدن و بهینه‌سازی استفاده از منابع، به وجود آوردن توان عملیاتی، به سریع تر پاسخ و جلوگیری از هرگونه بار اضافی بر روی یک منبع می‌باشد.

استفاده از قطعات چندگانه به همراه لودبالانس، به جای یک قطعه موجب افزایش قابلیت اطمینان و دردسترس بودن از طریق منابع می‌شود.

لودبالانس عمدتا شامل نرم‌افزار و سخت‌افزار خاص، مانند سوئیچ‌های چند لایه (MLS) یا پردازش سرور سیستم نام دامنه (DNS Server) می‌شود.

متعادل کردن بار متفاوت از کانال اتصال در این سیستم تقسیم ترافیک بین ارتباط های  شبکه در یک شبکه است.

برای مثال می توان گفت سوکت مدل OSI لایه ۳ بر اساس در حالی که کانال اتصال به معنی تقسیم ترافیک بین رابط فیزیکی در سطح پایین‌تر یا در هر بسته مدل OSI لایه ۳ یا بر روی یک لینک داده‌ها مدل OSI لایه ۳ بر اساس یک پروتکل مانند کوتاهترین مسیر است.

انواع دسته بندی Load Balance :

 دسته اول Load Balance نوع ۳ لایه :

این دسته از لود بالانس ها هدایت ترافیک بر اساس داده‌های دریافتی از لایه‌های Transport و Network مانند آدرس IP و پورت‌های TCP است.

دسته دوم Load Balance نوع ۷ لایه :

این دسته از لود بالانس ها که قادر به تصمیم‌گیری برای هدایت ترافیک بر اساس داده‌های دریافتی از لایه application و مشخصات داده‌های دریافت شده مانند هدرهای HTTP و غیره است.

دسته (Global server load balancing) :

این دسته لود بالانس از نوع پیشرفته ای از مدل‌های بالا که در سطوح سرورهایی که در فصل های زیاد جغرافیایی با هم قرار گرفته‌اند عمل می‌کند.

کاربرد های تعادل بار :

  1. از دسترس خارج شدن یک کاربر در یک گروه تعریف شده cluster را به سرعت شناسایی می کند.
  2. وقتی یک Host به cluster اضافه و یا از آن کم شود بار ترافیکی را به صورت خودکار در cluster متعادل می سازد.
  3. در کمتر از یک ثانیه لود تقسیم کننده به یک host غیر قابل دسترسی را بازیابی و مجدد توزیع می کند.
  4. از حد اکثر ۳۲ Host در یک cluster ساپورت می شود.
  5. وقتی بار ترافیکی زیاد می شود به صورت خودکار یک Host تعریف شده را به دسته لود اضافه می شود.

انواع الگوریتم های لازم در Load Balance :

The Least Connection Method :

در این حالت سرویسی که کمترین ارتباط و استفاده مورد نظر را دارد مورد استفاده قرار خواهد گرفته است.

The Round Robin Method :

 در این روش لیستی به صورت گردشی از مجموعه سرویس‌های در گردش است.

در زمان دریافت درخواست بر اساس لیست به آن درخواست پاسخگو و سپس آن سرویس را به آخر لیست ارسال خواهد کرد و سرویس‌های دیگر را به مراتب بالا ارتقا خواهد داده شد.

The Least Response Time Method :

در این حالت سرویسی انتخاب خواهد شد که زیاد شلوغ نبوده و زمان پاسخگویی آن بالا باشد

The Least Bandwidth Method :

در این حالت میزان آزاد بودن پهنای باند مبنای انتخاب سرویس خواهد بود

The Least Packets Method :

در این حالت سرویس انتخابی سرویسی خواهد بود که کمترین بسته دریافتی را داشته باشد

The Custom Load Method:

در این حالت سرویسی را انتخاب خواهد شد که دارای کمترین تراکنش جاری را داشته باشید.

امیدواریم از این مطالعه ی این مقاله لذت و استفاده برده باشید.

مطالب مرتبط

پاسخی بگذارید