پروتکل Link State

پروتکل Link State

پروتکل Link State

درباره پروتکل Link State :

در این پروتکل هر کدام از روترهایی که از یک استفاده می کند.اطلاعات جامع در خصوص با روتر و لینک های مستقیم فراهم شده به آن و وضعیت آن لینک ها را در اختیار شبکه قرار می دهد.

این اطلاعات توسط پیام ها به همه روترهای موجود در شبکه جهانی وب ارسال می شود.بر خلاف پروتکل های مسیریابی Distance Vector که اینکار را به وسیله استفاده از فرآیند Broadcast انجام می دادند.

سلسه مراتب مسیریابی این پروتکل به گونه ای است که با ایجاد شدن کوچک ترین تفاوتی در توپولوژی شبکه های موجود،  این تغییر بصورت Incremental برای سایر روترها ارسال می شود.

توپولوژی شبکه روی اکثر روترها باید بروز باشند. هر کدام از روترهای موجود در شبکه های Link State یک نوع کپی از این توپولوژی شبکه را در دست دارند و آن هیچ تغییری نمی کند.

بعد از اینکه آخرین تغییرات شبکه ها را دریافت کردند هر روتر بصورت کاملا مستقل به محاسبه بهترین مسیرها برای رسیدن به شبکه های مقصد می پردازد.

این پروتکل ها در مسیریابی بر طبق الگوریتم است به نام Shortest Path First.نام دیگر این الگوریتم Dijkstra است.

در الگوریتم SPF وقتی که وضعیت یک لینک ارتباط  عوض می شود، و یک Routing Update که به عنوان Link-State Advertisement یا LSA شناخته می شود ایجاد می شود و در بین روترهای موجود تبادل اطلاعات صورت می گیرد.

زمانیکه یک روتر LSA Routing Update را دریافت می کند ، الگوریتم Link-State با استفاده از آن کوتاه ترین مسیر را برای رسیدن به مقصد مورد نظر محاسبه می کند.

هر روتر برای خود یک نقشه کامل از شبکه ها ایجاد می کند. نمونه ای از پروتکل مسیریابی Link-State پروتکل ای به نام Open Shortest Path First یا OSPF است.

با وجود پروتکل flood  در Link State Information ها دیگر جدید بودن آن ها از روی بزرگتر یا کوچکتر بودن مقدار Sequence Number قابل تشخیص دادن نیست.

این Link State Information همیشگی در درون  دیتابیس بازنویسی شده و این عمل آنقدر تکرار می شود که بافر آن خطا داده و شبکه از دسترس خارج می شود.

ساختار پروتکل Link State :

درباره ساختار این پروتکل می توان گفت که از یک ساختار و فرامینی استفاده می کنند که این ساختار باعث کم شدن اندازه ها و طول مسیرو نیاز کمتر به انتقال LSA ها می شود.

این پروتکل ها از مکانیزم Multicast برای تقسیم کردن اطلاعات و داده مسیریاب استفاده می کنند، ولی فقط روترهایی که از این  پروتکل های  Link State استفاده می کنند میتوانند این Routing Update ها را پردازش کنند.

پروتکل Link State ها فقط زمانی اطلاعات یا داده های هر روتر را ارسال کند، که در شبکه تغییری رخ دهد و صرفا همان تغییر را برای بقیه روترها ارسال می کنند.

نصب پروتکل های مسیریاب Link-State پیچیده تر و پر هزینه تر از پیاده سازی پروتکل های Distance Vector می باشد.

پیچیده ترین و مهم ترین بخش عملکرد Link State ها مربوط می شود به جریان Link State Information ها در ساختار او است. برای این که این جریان درست انجام شود باید از دسته بندی های داخل فرمت Link State استفاده کرد.