SDH – PDH 

پیش از شروع، بیایید با واژه های پلسیاکرونوس (Plesiochronous)، سینکرانوس (Synchronous)، آیزوکرانوس (Isochronous) و آسینکرونوس (یا همان آسنکرون، Asynchronous) آشنا شویم.

اینها همگی روشهای سنکرون کردن سیل داده ها بین فرستنده و گیرنده هستند. و همگی اشاره دارند به این قضیه که دیتا چگونه کلاک می شود.

• Synchronous (سنکرون شده)
  همۀ کلاک ها با یک کلاک مستر (اصلی) سنکرون می شوند. شاید فاز آنها با یکدیگر اختلاف داشته باشد، ولی فرکانس همه یکی است.
• Plesiochronous (کلمه یونانی Plesio بمعنی نیمه می باشد)
  همۀ کلاک ها با دقت معینی با فرکانس مشابه می زنند. این کلاک ها با یکدیگر سنکرون نشده اند، پس سیل داده ها با سرعت های اندکی متفاوت ارسال می شوند.
• Isochronous (سنکرون شده)
  یک سیل دیتای آیزوکرانوس، اطلاعات زمانبندی را در خود دارا است (مثلاً: استریم G.704). این سیل داده ها را می توان از طریق شبکه های سینکرانوس یا پلسیاکرانوس منتقل کرد.
• Asynchronous (سنکرون نشده)
  کلاک ها سنکرون نیستند. فرستنده و گیرنده کلاک هایی مستقل از هم دارند که اصلا هیچ ارتباطی با هم ندارند.

SDH – PDH 

مرتبه بندی دیجیتال نیمه سنکرون (PDH – Plesiochronous Digital Hierarchy)

در یک شبکه ی PDH که در لاین ترمینال های فیبر به کار می رود، شما سطوح مختلفی از مالتی پلکسر ها (تسهیم کننده ها) را دارید. شکل ۱ سه سطح  مالتی پلکسینگ را نشان میدهد:

• ۲Mbit/s به ۸Mbit/s
• ۸Mbit/s به ۳۴Mbit/s
• ۳۴Mbit/s به ۱۴۰Mbit/s

پس برای حمل یک سیل دادۀ ۲Mbit/s در ترانک ۱۴۰Mbit/s لازم است که آنرا با مالتی پلکسر های سطوح بالاتر تسهیم کنیم و سپس آنرا با مالتی پلکسر های سطح پایین تر تسهیم کنیم.

از آنجا که پلسیاکرانوس کاملا سنکرون نیست، هر یک از مالتی پلکسر ها نیاز به اندکی جای خالی در ترانک های پر سرعت دارند تا اختلافات کوچک سرعت های داده ی استریم پورتهای کم سرعت را جبران کنند.

برخی از داده های پورت های کم سرعت (که سرعت بیش از حد دارند) می توانند در فضای خالی ترانک حمل شوند، و این می تواند در همۀ سطوح مالتی پلکسینگ رخ دهد. به این امر تنظیم یا پر کردن بیت ها (Bit Stuffing) گفته می شود.

۲٫۱ رتبه بندی تسهیم PDH

شکل ۲ نشان می دهد که دو رتبه بندی (Hierarchy) کاملاً مختلف وجود دارند، یکی برای سیستم امریکا و ژاپن و دیگری سیستم های بقیۀ دنیا. موضوع دیگر این است که سطوح تسهیم (مالتی پلکسینگ) مختلف ضریب یکدیگر نیستند.

بعنوان مثال، CEPT2 صد و بیست تماس را ساپورت می کند ولی به بیش از ۴ برابر پهنای باند CEPT1 نیاز دارد تا بدان منظور دست یابد. دلیل این امر آنست که PDH کاملاً سنکرون نیست و هر سطح مالتی پلکس به پهنای باند اضافی نیاز دارد تا بیت استافینگ (Bit Stuffing) انجام دهد.

پس رتبه بندی پلسیاکرانوس بیت استافینگ نیاز دارد در همۀ سطوحش تا تفاوت های کلاک را جبران کند.

این باعث می شود تا پیدا کردن یک استریم ۲Mbit/s خاص در ترانک ۱۴۰Mbit/s سخت شود مگر اینکه همۀ استریم ۱۴۰Mbit/s را تا حد ۲Mbit/s دیمالتی پلکس (Demultiplex) کنیم.

۲٫۲ حذف و اضافه استریم ۲Mbit/s

برای حذف و اضافه یک استریم ۲Mbit/s از ترانک ۱۴۰Mbit/s شما می بایست ترانک را بشکنید و تعدادی ۳۴Mbits/s به مالتیپلکسر های ۱۴۰Mbits/s اضافه کنید. سپس می توانید استریم ۳۴Mbits/s مناسب را ایزوله کرده و دیگر استریم های ۳۴Mbits/s را به ترانک ۱۴۰Mbits/s دوباره مالتیپلکس کنید.

و سپس استریم ۳۴Mbits/s را دی مالتی پلکس کرده، استریم ۸Mbits/s مناسب را ایزوله کرده و استریم های ۸Mbit/s دیگر را با استفاده از مالتی پلکسر لایه بالاتر، در ترانک ۱۴۰Mbit/s مالتی پلکس می کنید.

و نهایتا، استریم ۸Mbit/s را دیمالتیپلکس کرده، استریم ۲Mbit/s مورد نظر را ایزوله می کنید و دیگر استریم های ۲Mbit/s را از طریق مالتی پلکسر های لایه بالاتر به ترانک ۱۴۰Mbit/s بازمالتی پلکس می کنید.

شکل ۳ کوه مالتیپلکسر مورد نیاز برای حذف و اضافه یک استریم ۲Mbit/s نشان می دهد.

۲٫۳ محدودیت های PDH

SDH – PDH 

• PDH انعطاف پذیر نیست
  همانطور که پیش از این شرح داده شد، تعیین مکان کانال های منحصر بفرد در یک سیل بیت سطح بالاتر، کار آسانی نیست. شما می بایست چنل های پر سرعت را در همۀ سطوح مالتیپلکسینگ دی مالتیپلکس کنید تا یک چنل کم سرعت خاص را پیدا کنید. یک نیازمند یک کوه مالتیپلکسر گرانقیمت و پیچیده است.
• کارآیی ناچیز
  اگر نشود کارآیی یک سیستم را نظارت کنید، نخواهید توانست کارآیی آن سیستم را بهتر کنید. برای PDH، هیچ استاندارد بین المللی ای برای مانیتورینگ عملکرد آن وجود ندارد و هیچ چنل (کانال) مدیریتی برای آن اندیشیده نشده است. فقط تعدادی بیت اضافی یدکی برای مدیریت بکار می روند، ولی پهنای باند محدودی داشته و بدون دی مالتی پلکسینگ امکان پیدا کردنشان در یک استریم ۱۴۰ مگ وجود ندرد.
• عدم وجود استاندارد ها
  نه تنها PDH دارای دو رتبه بندی کاملاً متفاوت است بلکه در استاندارد ها بسیار ضعیف هم عمل می کند. بعنوان مثال، برای سرعت داده های بالای ۱۴۰Mbits/s هیچ استانداردی وجود ندارد و برای لاین ساید Line Transmission Terminal هیچ استانداردی وجود ندارد.